امنیت شغلی دزدان در ایران

یکی از دلایل گرا یش برخی افراد به شغل شریف دزدی، امنیت شغلی بسیار بالای آن است. 

دوستی تعریف میکرد:

از محل کارم خارج شدم. به طرف ماشینم حرکت کردم. سویچ ماشین رو از تو کیفم درآوردم و داخل قفل کردم و چرخاندم .

یا... ابولفضل

ماشینم کو؟

ماشینم نیست !

مردم ریختند که کمکم کنند. ولی فقط نگاهم میکردند.

بابا هنوز قسط هاش تموم نشده بود!

سراسیمه چند بار خیابون رو این طرف و اونطرف دویدم تا بلکه ماشینم پیداش بشه ولی نشد.

به پلیس زنگ زدم . اومدند و گزارش نوشتند و گفتند بیا پاسگاه.

با خودم گفتم خدا رو شکر که اینا هستند. مثل اینکه داره کم کم ماشینم پیدا میشه ها .

با شوهرم رفتم پاسگاه. گفتند شکایت بنویس و ...

خلاصه گفتند ما میگردیم . شماهم خودتون بگردید تا بلکه زود تر پیدا بشه.

ما هم افتادیم به جون خیابون ها. اول از منطقه خودمون شروع کردیم. یه ماشین رنو زرد رنگ بود که یک سالی میشد همینجوری گذاشته بودنش کنار خیابون و لاستیک هاش چسبیده بود به آسفالت. ولی نمیدونم چرا تا حالا توجهم رو جلب نکرده بود. وقتی دیدمش گفتم شاید این هم دزدیه. بهتره گزارش بدم. رفتم پاسگاه و گزارش دادم. گفتند میریم میبینیم. ممنون.

یه ده روزی گذشت و ماهم کم کم داشتیم نا امید میشدیم.

موبایلم زنگ زد. از پاسگاه بود. گفتند ماشینتون پیدا شده . از سکته نزدیک بود خوشحال کنم.

رفتم پاسگاه گفتند : ماشینتون پیدا شده .

گفتم : کجاست؟

رنوهه بود. همونی که خودم گزارشش رو داده بودم.

شونه هام به قدری آویزون شد که کف دستهام خورد به کف زمین.

گفتم : ماشین من پراید نقره ای یه آقا

گفتند : پس مال شما نیست ؟ باشه خوب ما سعی خودمون رو داریم میکنیم. شما هم خودتون بگردید تا بلکه زود تر پیدا بشه.